CHAOS IN MIJN GEVOELENS.
Waar moet ik beginnen? Ik weet sinds vrijdag niet of ik blij, gestresseerd, dankbaar of paniekerig ben. Gek hè! Of herkenbaar? Sinds vrijdag ging er langs de ene kant terug een klein stukje wereld voor mij open: “Versoepelingen voor contactberoepen ten vroegste vanaf 13 februari”. Langs de andere kant werd mijn hartje ook enorm klein. De voorwaarden om het salon te mogen openen leken in mijn ogen bijna niet haalbaar... Hoe kan iemand nu genieten van een ontspannende gelaatsverzorging als de kou langs de ramen en deuren naar binnen waait? Ik heb er zo mijn bedenkingen over en begon mezelf af te vragen of ik eigenlijk wel zou wíllen opengaan op die manier.
IK BEN GESTRESSEERD.
IK BEN GESTRESSEERD.Gestresseerd over het feit dat mensen de dag van vandaag zo snel geïrriteerd geraken, op hun tenen getrapt zijn en zo onverdraagzaam geworden zijn. Je wordt al snel over dezelfde kam geschoren, zonder dat je iemand je verhaal hebt kunnen vertellen. Het leven zou in mijn ogen zoveel mooier zijn als niemand vooroordelen had. Eigenlijk zou ik me die kleine akkefietjes van een ander of bij mezelf niet moeten aantrekken, maar ik ben nu eenmaal wie ik ben... Ik wil voor iedereen goed kunnen doen (& já, ik weet dat dat niet gaat ????), maar ik ben dan ook gene pot Nutella hé. Dat gezegde heb ik eens gezien op de instagrampagina van @socialized_by_nies en sinds die dag probeer ik er zo goed mogelijk naar te leven.
IK BEN BLIJ.
Blij dat ik weer mensen ga kunnen ontvangen binnenkort, babbeltjes kunnen doen tijdens lash appointments en gewoon weer iemand kunnen aanraken. Hoe vreemd het ook klinkt: ik ben zo iemand die graag iemand letterlijk aanvoelt, een schouderklopje geeft en van masseren word ikzelf zó rustig. I need to touch things in order to feel happy. ???? Ik ben ook blij dat ik deze periode heb kunnen gebruiken om de dingen uit te werken waar ik al zo lang van droomde. Een eigen community waarin jonge vrouwen én ook mannen zich gewoon thuis voelen, aan zichzelf leren werken, plezier maken, elkaar motiveren, nieuwe vriendschappen ontstaan en dat met als doel fysieke en mentale gezondheid. Dit gaat melig klinken, maar ik heb tranen in mijn ogen tijdens het schrijven van die laatste 2 zinnen. Je kan je trouwens nog steeds gratis toevoegen aan de community via de link in mijn bio. We zitten op de app Telegram en in de groep ga je gratis kunnen deelnemen aan bepaalde workouts/events en krijg je een blik achter de schermen.
IK BEN PANIEKERIG.
Omdat ik eigenlijk nog zoveel meer wil doen, maar niet weet hoe ik dat zal kunnen klaarspelen wanneer het oude leventje weer op gang komt. En wanneer is dat eigenlijk?! 13 februari? Ik vrees dat ik daar nog niet te hard op moet hopen met die opkomende varianten. Maar ik leef niet graag in onwetendheid, heb structuur nodig for my inner peace en dit is dus een grote uitdaging voor mij... Wanneer zal ik dan éffectief terug mogen opengaan? Ga ik dat allemaal geregeld krijgen op korte tijd om terug uit de startblokken te kunnen vliegen? Kan ik zelfs nog een hele dag werken? Het lijkt allemaal zo lang geleden... Moest er hier iemand een eigen zaak hebben en hetzelfde voelen; I FEEL YOU. Het zou me ook enorm deugd doen als je mij hierover een berichtje laat. Tenslotte staan we hier allemaal hetzelfde in, maar misschien met een andere mindset. Begrijp me niet verkeerd! Het is niet dat ik niet terug zou willen opengaan. Maar die onwetendheid... It’s killing me.
IK BEN ENORM DANKBAAR.
Dankbaar voor wat er in die luckdown (haha, hier ben ik weer) allemaal op mijn pad is gekomen. Dat ik heb kunnen bouwen aan mijn uiteindelijke droom en toekomst. Ik heb zoveel meer tijd samen met Robbe gekregen, want anders vloog die van de voetbal naar het ene feestje om dan uiteindelijk te belanden in het gezellig PC. Niets mis mee, want ik was er ook altijd graag bij, maar dit is net dat tikje gezelliger en anders. ???? & I must say: we’re doing a great job tolerating each other in lockdown!
Daarnaast is er in 2020 ook zoveel veranderd op persoonlijk vlak. Dingen waaruit ik heb geleerd, waardoor ik ben gegroeid en nu gewoon alles probeer te doen vanuit mijn hart. Life without passion is just bleh... & ik heb in de tijd die ik heb gekregen met mezelf geleerd waar mijn passie ligt, waar mijn hart een sprongetje van maakt en what lights my fire.
Ja, ik ben echt enorm dankbaar voor die lockdown, want ik was nog maar net begonnen met werken en had al het gevoel dat ik geleefd werd door de ratrace. Of ik dingen anders zal aanpakken vanaf nu? Die kans is groot. Ik denk vooral dat ik meer mijn eigen grenzen ga stellen, ookal ben ik een echte people pleaser... Ohja en ik wil graag meer online blijven werken, want dat vind ik gewoon kei gezellig zo van thuis uit.
Zo doe ik vrijdag om 19u bijvoorbeeld onze BUBBELBEAUTYNIGHT ????????♀️ nog eens over. Wat een succes was dat de vorige keer! Die is trouwens volledig gratis en vrijblijvend mee te volgen van achter je laptop of gsm. So hit me up als je er graag bij wil zijn. & dan ga ik nu lekker in Corona-style (by this I mean zonder make-up, haar in de war, lekker in het zonnetje achter de raam) verderwerken en tetteren in onze community. Zo voel ik me toch niet alleen, hier zo alleen. ????